Monday, June 29, 2020

ਬੇਵਕਤ ਹੀ 'ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ' ਜਾ ਰਲਿਆ ਅਮਨ ਬੋਲਾ (ਦਾਤੇਵਾਸ)

ਬੇਵਕਤ ਹੀ 'ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ' ਜਾ ਰਲਿਆ ਅਮਨ ਬੋਲਾ (ਦਾਤੇਵਾਸ)............

ਮਾਨਸਾ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦਾਤੇਵਾਸ ਵਿਖੇ ਤਕਰੀਬਨ 48 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤ ਸੂਬੇਦਾਰ ਮੇਜਰ ਜਗਰੂਪ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਕੌਰ ਦੇ ਘਰ ਜਨਮੇ ਅਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਅਕਾਦਮਿਕ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਾਹਿਤ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਚੇਟਕ ਲੱਗ ਗਈ। ਜਿਸ ਸਦਕਾ ਉਹ ਜਵਾਨੀ 'ਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਤੱਕ ਹਰ ਮੁੱਦੇ 'ਤੇ ਤਰਕਮਈ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੰਵਾਦ ਰਚਾਉਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਹਾਜ਼ਰ ਜੁਆਬੀ ਤੇ ਹਾਸਰਸ ਵਾਲੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਨੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਹਰਮਨਪਿਆਰਤਾ ਬਖਸ਼ੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਬੁਢਲਾਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੋਵੇ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪਟਿਆਲਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹੋਰਨਾਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਹੋਣ, ਅਮਨ ਦੇ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ। ਚੁਗਲੀ-ਨਿੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਰਾਜ਼ ਨਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਅਮਨ ਦੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਬੀ.ਏ. ਆਨਰਜ਼ ਕਰਨ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇਕਲੌਤੀ ਕਾਵਿ ਪੁਸਤਕ 'ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ' ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਛਪਵਾਈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੇ ਭਰਵਾਂ ਹੁੰਗਾਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਉਸ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਖੇਤਰ 'ਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਤੱਕ ਜਾ ਪੁੱਜਿਆ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਅਮਨ ਦਾ ਵਿਆਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੌਰ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਜੋ ਖੁਦ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਤੇ ਸੁਚਾਰੂ ਲੜਕੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਅਮਨ ਨੂੰ ਘਰੇਲੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਵੀ ਵਧੀਆ ਸਾਥ ਮਿਲਿਆ। ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਅਮਨ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਭੈਣ-ਭਰਾਵਾਂ ਵੱਲੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਪਰ ਉਹ 45 ਸਾਲ ਹੱਸਦਾ-ਹਸਾਉਂਦਾ ਆਪਣੀ ਜਨਮ ਭੋਇੰ 'ਤੇ ਬਤੀਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਵਾਸੀ ਬਣਿਆ। ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਫਰਿਜ਼ਨੋ (ਕੈਲੇਫੋਰਨੀਆ) ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਰਮਭੂਮੀ ਬਣਾਇਆ। ਉਸ ਦੇ 19 ਸਾਲਾ ਬੇਟੇ ਰੂਬਲ ਬੋਲਾ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਨਾਗਪੁਰ ਤੋਂ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਆਪਣੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਰੂਬਲ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਿਕਵਾ ਰਹੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਅਮਨਦੀਪ ਬੋਲਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਕਮਾਊ ਪੁੱਤ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਿਆ। ਅਮਨ ਦੇ ਮਾਤਾ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਕੌਰ ਕੁਝ ਵਰ੍ਹੇ ਪਹਿਲਾ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਏ ਸਨ। ਪਿਤਾ ਸ. ਜਗਰੂਪ ਸਿੰਘ ਸੈਨਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਾਲਜ ਬੁਢਲਾਡਾ ਤੋਂ ਬਤੌਰ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਣ ਉਪਰੰਤ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕੋਲ ਹਨ। ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਦਰਸ਼ਨ ਕੌਰ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿਖੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟਿਆਂ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਜੀਵਨ ਬਸਰ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੋਟੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਸਵਰਨਜੀਤ ਕੌਰ ਅਤੇ ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ ਵੀ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਜੀਵਨ ਨਿਰਬਾਹ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਸਦੇ-ਵਸਦੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਕਲਾਵੇ 'ਚੋਂ ਅਮਨਦੀਪ ਬੋਲਾ ਦਾ ਝਕਾਨੀ ਦੇ ਕੇ ਨਿਕਲਣਾ, ਸਭ ਲਈ ਸਦੀਵੀਂ ਜਖਮ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਮਨਦੀਪ ਬੋਲਾ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਤੇ ਅਰਦਾਸ 28 ਜੂਨ 2020 ਦਿਨ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਫਰਿਜ਼ਨੋ ਵਿਖੇ ਭਾਰਤੀ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਤ 11 ਤੋਂ 1 ਵਜੇ ਤੱਕ ਹੋਵੇਗੀ। ਆਓ ਸਭ ਰਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਰੰਗਲੇ ਸੱਜਣ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਤਾਜ਼ਾ ਰੱਖਣ ਦੇ ਅਹਿਦ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਅਰਦਾਸ ਕਰੀਏ। 
-ਡਾ. ਸੁਖਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਚਹਿਲ ਪਟਿਆਲਾ 9779590575

Sunday, May 31, 2020

ਚਟਣੀ

ਚਟਣੀ

ਚਟਣੀ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। 1980 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰ ਘਰ ਚ ਸਵੇਰੇ ਚਟਣੀ ਰਗੜੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਖਾਣਾ ਔਰਤਾਂ ਹੀ ਪਕਾਉਂਦੀਆਂ ਸੀ ਪਰ ਚਟਣੀ ਮਰਦ ਹੀ ਰਗੜਦੇ ਸੀ। ਇਹ ਹਰ ਰੁੱਤ ਚ ਅਲੱਗ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।
ਚਟਣੀਆਂ ਚ ਲਾਲ ਮਿਰਚ ਦੀ ਚਟਣੀ ਅਤੇ ਗੰਢੇ ਦੀ ਚਟਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਚੱਲਿਤ ਸੀ। ਉਂਜ ਗੰਢੇ ਲਸਣ ਦੀਆਂ ਭੂਕਾਂ, ਹਰੀ ਮਿਰਚ, ਚਿੱਭੜ, ਟਮਾਟਰ, ਨਿੰਬੂ, ਪੂਤਨਾ, ਮਰੂਆ, ਛੋਲੀਆ, ਕਚਨਾਰ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ, ਛੋਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਰੂੰਬਲਾਂ, ਕੱਚੀ ਅੰਬੀ, ਹਰੇ ਔਲੇ ਆਦਿ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਚਟਣੀਆਂ ਸੀ।
ਹਰ ਚਟਣੀ ਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਡਲੇ ਦਾ ਨਮਕ ਜਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੂਣ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮਿਰਚ ਵੀ ਦੇਸੀ ਤੇ ਘਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਚਟਣੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੂੰਡੇ ਚ ਕੁੱਟੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨਿੰਮ ਦੇ ਘੋਟਣੇ ਨਾਲ ਰਗੜੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਚਟਣੀ ਵਾਲਾ ਕੂੰਡਾ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਥਾਲ ਨਾਲ ਢਕਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਚਟਣੀਆਂ ਖਾਣੇ ਦਾ ਸੁਆਦ ਵਧਾਉਣ, ਭੁੱਖ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਖਾਣਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਜ਼ਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦਵਾਈ ਵਾਂਗ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀ। ਹਰ ਚਟਣੀ ਦਾ ਅਲੱਗ ਫਾਇਦਾ ਸੀ। 
ਲਾਲ ਮਿਰਚ ਦੀ ਚਟਣੀ ਸਰੀਰ ਦਰਦ, ਜੋੜ ਦਰਦ ਆਦਿ ਤੋਂ ਲਾਭਦਾਇਕ ਸੀ। ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਦੀ ਚਟਣੀ ਭੁੱਖ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸੀ। ਗੰਢੇ ਦੀ ਚਟਣੀ ਗਲਾ ਖਰਾਬੀ, ਜ਼ੁਕਾਮ, ਰੇਸ਼ਾ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਸੀ। ਲਸਣ ਦੀਆਂ ਭੂਕਾਂ ਦੀ ਚਟਣੀ ਕੋਲੈਸਟਰੋਲ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਸੀ। ਗੰਢੇ ਦੀਆਂ ਭੂਕਾਂ ਦੀ ਚਟਣੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਸੀ।

Saturday, May 30, 2020

ਬਲੋਰਾ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਹਿਜੀ

ਬਲੋਰਾ   ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਹਿਜੀ

DOWNLOAD  FULL BLORA BOOK

Thursday, May 28, 2020

ਉਹ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗੇ

ਹਾਲੇ ਵੀ ਉਹਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਬੱਸਾਂ ਮਿੰਨੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਨੇ
ਗਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਐ ਇੱਟਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਨੇ
ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਤਾਕੀ ਅੱਜ ਵੀ ਖੁੱਲੀ ਦਿਸਦੀ ਏ 
ਅੱਖਾਂ ਮਲਦੀ ਸੁਰਤ ਜੀ ਉਹਦੀ ਭੁੱਲੀ ਦਿਸਦੀ ਏ
ਪੂਰੀ ਪੂਰੀ ਟਾਈਮਇੰਗ ਤੇ ਨਿੱਤ ਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹਦੀ ਸੀ 
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਮੰਨਦਾ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੈਂਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ
ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬਹਿ ,ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ 
ਪਰ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਹੀ ਤੱਕਦੀ ਸੀ
ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਸੱਖੀਆਂ ਤੋ ਸੀ ਦੂਰ ਜਿਹੇ ਬੈਂਹਿਦੀ 
ਮੰਗਣ ਲੱਗਿਆਂ ਟਿਕਟ ਉਹ ਉੱਚੀ ਨਾਂ ਪਿੰਡ ਦਾ ਲੈਂਦੀ
ਨਾਲ ਫਿੱਕੇ ਸੂਟਾਂ ਦੇ ਜਦ ,ਰੋਜ਼ ਚੁੰਨੀ ਉੱਨਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ 
ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਖਿਆਲੀਂ,ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਭਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜਿਹੜੀ ਲਾਰੀ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ 
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਆਖੇ ਉਹ ਕਮਲੀ ਮਨਾ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਮੁੜ ਖਰੀਦ ਸਕਾਂ ਮੈਂ ਉਹ ਸਫ਼ਰ ਸੁਹਾਣੇ ਰਾਹਾਂ ਦੇ 
ਚੱਲ ਅੱਜ ਫਿਰ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ ਆਜਾ ਉਹਨਾਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ
ਤੂੰ ਫਿਰ ਆਵੀਂ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਈਂ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਬੱਸਾਂ ਦੇ 
ਆਪਾਂ ਹੁਣ,ਉਹ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ
ਹਾਂ ਆਪਾਂ ਹੁਣ,ਉਹ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ

✏✒.. Dhillon Amrit

Sunday, May 24, 2020

ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਰਾਭਾ ਜੀਵਨੀ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦੀ

ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਰਾਭਾ ਜੀਵਨੀ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦੀ
Download full book pdf

Friday, May 22, 2020

ਤੁਰਿਆ ਸੀ ਜਾਂਦਾ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਪਹੀ ਸੀ ਜਸਵਿੰਦਰ ਚਾਹਲ 9876915035

ਤੁਰਿਆ ਸੀ ਜਾਂਦਾ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਪਹੀ ਸੀ


ਤੁਰਿਆ ਸੀ ਜਾਂਦਾ ਖੇਤ ਵਾਲੀ ਪਹੀ ਸੀ,
ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਵਾਰੀ ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਕਹੀ ਸੀ।
ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਪਿੱਛੇ ਵੱਜੀ ਕੋਈ ਹਾਕ ਸੀ,
ਤਾਹੀਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਮੈਂ ਲਿਆ ਝਾਕ ਸੀ।

Thursday, May 21, 2020

ਉਹ ਮਕਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸੋਹਣਿਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।

ਉਹ ਮਕਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸੋਹਣਿਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।

ਜਿੱਥੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਲੰਘ ਜਾਵੇ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਸੱਜਣਾ,
ਜਿੱਥੇ ਛਾ ਜਾਂਦੀ ਉਦਾਸੀ ਝੱਟ ਸੱਜਣਾ।
ਜਿੱਥੇ ਰੀਝ ਲੰਮੀ ਉਡਾਰੀ ਦੀ,ਪਰ 'ਪਰ' ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ,
ਉਹ ਮਕਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸੋਹਣਿਆ, ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।

ਇੱਕ ਪਿਓ ਦੇ ਹੰਝੂ

ਅੱਜ ਟਰੇਨ ਵਿੱਚ ਇਕ 18-19 ਸਾਲ ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਚੜੀ, ਸਾਮਣੇ ਵਾਲੀ ਬਰਥ ਉਸਦੀ ਰਿਜ਼ਰਵ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਪਿਓ ਜੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ।ਕੁੜੀ ਜਦ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਤੇ...