ਹਾਲੇ ਵੀ ਉਹਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਬੱਸਾਂ ਮਿੰਨੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਨੇ
ਗਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਐ ਇੱਟਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਨੇ
ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਤਾਕੀ ਅੱਜ ਵੀ ਖੁੱਲੀ ਦਿਸਦੀ ਏ
ਅੱਖਾਂ ਮਲਦੀ ਸੁਰਤ ਜੀ ਉਹਦੀ ਭੁੱਲੀ ਦਿਸਦੀ ਏ
ਪੂਰੀ ਪੂਰੀ ਟਾਈਮਇੰਗ ਤੇ ਨਿੱਤ ਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹਦੀ ਸੀ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਮੰਨਦਾ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੈਂਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ
ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬਹਿ ,ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ
ਪਰ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਹੀ ਤੱਕਦੀ ਸੀ
ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਸੱਖੀਆਂ ਤੋ ਸੀ ਦੂਰ ਜਿਹੇ ਬੈਂਹਿਦੀ
ਮੰਗਣ ਲੱਗਿਆਂ ਟਿਕਟ ਉਹ ਉੱਚੀ ਨਾਂ ਪਿੰਡ ਦਾ ਲੈਂਦੀ
ਨਾਲ ਫਿੱਕੇ ਸੂਟਾਂ ਦੇ ਜਦ ,ਰੋਜ਼ ਚੁੰਨੀ ਉੱਨਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਖਿਆਲੀਂ,ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਭਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜਿਹੜੀ ਲਾਰੀ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਆਖੇ ਉਹ ਕਮਲੀ ਮਨਾ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਮੁੜ ਖਰੀਦ ਸਕਾਂ ਮੈਂ ਉਹ ਸਫ਼ਰ ਸੁਹਾਣੇ ਰਾਹਾਂ ਦੇ
ਚੱਲ ਅੱਜ ਫਿਰ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ ਆਜਾ ਉਹਨਾਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ
ਤੂੰ ਫਿਰ ਆਵੀਂ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਈਂ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਬੱਸਾਂ ਦੇ
ਆਪਾਂ ਹੁਣ,ਉਹ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ
ਹਾਂ ਆਪਾਂ ਹੁਣ,ਉਹ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂ ਗੇ
✏✒.. Dhillon Amrit
No comments:
Post a Comment