ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਿ ਉਜਾੜਾ

ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਿ ਉਜਾੜਾ 

ਢੋਲ ਵਜਦਾ ਸੁਣ ਬਾਬੇ ਨੇ ,

ਪੋਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਇੱਕ ਸਵਾਲ |

ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ ਢੋਲੇ ਗਾਂਵਦਾ ,

ਇਹ ਕਿੱਥੇ ਪੈ ਰਹੀ ਧਮਾਲ |

ਪੋਤਾ ਕਹਿੰਦਾ ਮੇਰੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ,

ਕਰੋ ਕੁਝ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਯਾਦ |

ਪੰਦਰਾਂ ਅਗਸਤ ਮਨਾ ਰਹੇ,

ਅਸੀਂ ਹੋਏ ਸੀ ਅੱਜ ਅਜ਼ਾਦ |

ਇੰਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਬਾਬਾ ,

ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੜ੍ਹ ਗਿਆ |

ਸੰਨ ਸੰਨਤਾਲੀ ਆ ਕੇ ਫੇਰ,

ਉਹਦੀ ਹਿੱਕ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ |

ਰੋਂਦਾ ਰੋਂਦਾ ਬੋਲਿਆ ਫੇਰ ,

ਉਹ ਬਾਬਾ ਕਰਤਾਰਾ ਓਏ |

ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਾਹਦੀ ਸੀ ਸ਼ੇਰਾ,

ਉਹ ਤਾਂ ਇੱਕ ਉਜਾੜਾ ਸੀ |

ਅਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰ ਗਈ,ਪਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰ ਗਈ,

ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਨਾਲ ਤੂੰ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰ ਗਈ |

ਦੱਸ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਡਿਆਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਖਿੱਚੀ ਸੀ ਲਕੀਰ ਤੂੰ ਵੰਡੇ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਨੀਂ ,

ਆਪਣੇ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਹੁਣ ਹੋਏ ਪਰਦੇਸ ਨੀਂ |

ਕਿੰਝ ਬਦਲਿਆ ਸੀ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਆਜ਼ਾਦੀਏ |

ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਮਰੇ ਭੈਣਾਂ ਦੇ ਵੀਰ ਨੀ ,

ਸੁਹਾਗਣਾਂ ਦੇ ਮਿਟ ਗਏ ਸੰਧੂਰ ਵਾਲੇ ਚੀਰ ਨੀ|

ਬਾਲ਼ਾਂ ਸਿਰੋਂ ਉਠੀਆਂ ਸੀ ਛਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਫ਼ਾਸੀਆਂ ਦੇ ਰੱਸੇ ਚੁੰਮੇ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਲਾਲਾਂ ਨੇ ,

ਫ਼ਰੰਗੀਆਂ ਨੇ ਖੇਡੀਆਂ ਪਰ ਕੋਝੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੇ |

ਕਿਹੜੀ ਕਿਹੜੀ ਚਾਲ ਸਮਝਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਸੱਤਾ ਦੇ ਸੀ ਲਾਲਚੀ ਤੇ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਖਿੱਚ ਸੀ ,

ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਗਏ ਆਪਣੇ ਹੀ ਹਿੱਤ ਸੀ |

ਬਦਲੀਆਂ ਸੀ ਫੇਰ ਫ਼ਿਜਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਜ਼ਖ਼ਮ ਜੋ ਮਿਲੇ ਉਦੋਂ ਅੱਜ ਵੀ ਨੇ ਅੱਲ੍ਹੇ ਲੱਗਦੇ ,

ਝੱਲਦੇ ਆ ਸੇਕ ਹੁਣ ਤਾਈਂ ਉਸ ਅੱਗ ਦੇ |

ਝੋਲੀ ਵਿੱਚ ਪਏ ਹੌਂਕੇ ਹਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਚਾਅ ਸੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵਾਲੇ ਮਨਾਂ 'ਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ , 

"ਚਾਹਲ' ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਚਾਰ ਪਾਵੇ ਲੱਖਾਂ ਜਾਨਾਂ ਲੈ ਗਏ |

ਵਿਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ ,

ਕਿਹੜੇ ਹੌਂਸਲੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂ ਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀਏ |

ਜਸਵਿੰਦਰ ਚਾਹਲ 

9876915035