ਇੱਕ ਪਿਓ ਦੇ ਹੰਝੂ

ਅੱਜ ਟਰੇਨ ਵਿੱਚ ਇਕ 18-19 ਸਾਲ ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਚੜੀ, ਸਾਮਣੇ ਵਾਲੀ ਬਰਥ ਉਸਦੀ ਰਿਜ਼ਰਵ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਪਿਓ ਜੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ।ਕੁੜੀ ਜਦ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦੀ –"ਡੈਡੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ, ਟਰੇਨ ਤਾਂ ਹਜੇ 10 ਮਿੰਟ ਖੜੀ ਰਹੇਗੀ..."ਪਿਓ ਨੇ ਹੌਲੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ –"ਕੋਈ ਨਾ ਬੇਟਾ, 10 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲੰਘਾ ਲਵਾਂ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣੀਆਂ ਨੇ, ਕਿੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਆਏਂਗੀ ਤੂੰ..."ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੁੜੀ ਕਿਸੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਪੜਾਈ ਲਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।ਜਦ ਟਰੇਨ ਚਲਣੀ ਲੱਗੀ, ਉਹ ਖਿੜਕੀ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਿਲਾ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ –"ਬਾਈ ਡੈਡੀ.....ਅਰੇ ਓਹ ਮੈਗੋਡ, ਤੁਸੀਂ ਰੋ ਰਹੇ ਹੋ...? ਨਾ ਕਰੋ ਪਲੀਜ਼!"ਪਿਓ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰੀ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।ਉਹ ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਪੂੰਝਦੇ ਹੋਏ ਹੌਲੇ-ਹੌਲੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਏ।ਕੁੜੀ ਨੇ ਝੱਟ ਫੋਨ ਲਾਇਆ –"ਮੰਮੀ... ਇਹ ਕੀ ਸੀ ਯਾਰ...ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਟਰੇਨ ਚੱਲੀ ਡੈਡੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਏ...ਨੇਕਸਟ ਟਾਈਮ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਆਉਣ ਨਾ ਕਹਾਂਗੀ...ਭਾਵੇਂ ਅਕੀਲੀ ਆ ਜਾਵਾਂ ਆਟੋ ਤੇ.ਅੱਛਾ ਚਲੋ, ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੀ ਕਾਲ ਕਰਾਂਗੀ, ਡੈਡੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀਓ।"ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਕੁੜੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਵੀ ਕੁਝ ਨਮੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਪਰਨਹੀਂ...ਉਹ ਤਾਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਮੁੜ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ...ਦੂਜਾ ਕਾਲ ਲਾਇਆ –"ਹੈਲੋ ਜਾਨੂ... ਮੈਂ ਟਰੇਨ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ ਹਾਂ,ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਚਲੀ ਆ...ਕੱਲ ਸਵੇਰੇ ਪਹੁੰਚਾਂਗੀ, ਆ ਜਾਣਾ ਲੈਣ ਮੈਨੂੰ...ਲਵ ਯੂ ਯਾਰ, ਮੈਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਿਸ ਕੀਤਾ ਤੈਨੂੰ..."ਬੇਸ਼ਕ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ 'ਚ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਪੜਾਈ ਲਈ ਘਰੋਂ ਦੂਰ ਭੇਜਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ,ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਬੱਚੇ ਉਸ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੁਣ ਲੈਂਦੇ ਨੇ...ਉਹ ਪਿਓ-ਮਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ, ਘਰ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ... ਸਭ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।ਉਹਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਕ "ਪਿਆਰ" ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਪੋਸਟ ਕਿਸੇ ਨਿੰਦਾ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸੱਚਾਈ ਹੈ।ਮੇਰੀ ਬੇਨਤੀ ਹੈ, ਜਿੰਦਗੀ 'ਚ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਿਡੌਣਾ ਨਾ ਬਣਾਓਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਤਿਆਗ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਬਹਿਤਰੀਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਮਾਪਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਸੂ ਕਦੇ ਵੀ ਹੱਕਦਾਰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ?????????